Πολλές ελληνικές Τράπεζες τη δεκαετία 2003-2013
εξέδωσαν, με τη χρήση θυγατρικών τους εταιριών με έδρα τη νήσο/Κράτος Jersey,
άληκτες υβριδικές ομολογίες, τις οποίες διέθεσαν οριζοντίως δια των
υποκαταστημάτων τους στο σύνολο των καταναλωτών/υποψήφιων επενδυτών,
ασχέτως αν οι τελευταίοι κατανοούσαν τί αγοράζουν.
Πράγματι, ένας μέσος επενδυτής, ο οποίος αναζητά εξασφάλιση
των χρημάτων του, δύσκολα θα μπορούσε να κατανοήσει ότι το προϊόν που η ίδια η
Τράπεζα του προωθεί ως δικής της έκδοσης, εγγυημένο από την ίδια, το
οποίο εντός 5 ετών θα το ανακαλέσει επιστρέφοντάς τα χρήματά του, στην
πραγματικότητα είναι :
α) άληκτο
β) ως άληκτο δεν έχει εγγύηση λήξης
γ) έχει εκδοθεί από μία εταιρία – κέλυφος με έδρα τη
νήσο Jersey, άνευ περιουσιακών στοιχείων
δ) η εγγύηση που αναφέρεται ισχύει μόνον αν ο εκδότης
αποδεχτεί να πληρώσει, ειδάλλως εγγύηση δεν υφίσταται
ε) οι τόκοι μπορούν να ανασταλούν, αν η Τράπεζα
αντιμετωπίζει κεφαλαιακό πρόβλημα
στ) η ανάκληση στην πενταετία, είναι δικαίωμα της
εκδότριας (της εταιρίας – κελύφους με έδρα το Jersey), και ουδεμία νομική υποχρέωση
έχει να το πράξει
ζ) οι κάτοχοι τέτοιων τίτλων σε περίπτωση εκκαθάρισης
κατανέμονται στο τέλος των πιστωτών, δίχως κανένα προνόμιο
Στη συνέχεια πολλές ελληνικές Τράπεζες (δια θυγατρικών
εταιριών τους) έκαναν προτάσεις εξαγοράς το 2012 – 2013 στο 35-40% της αξίας τους.
Οι κάτοχοι των τίτλων αυτών δεν είχαν ουσιαστικές επιλογές, αφού δεν είχε νόημα
να τα διακρατήσουν μέχρι τη λήξη τους, καθώς δεν είχαν λήξη.
Για τους κατόχους τέτοιων υβριδικών – άληκτων τίτλων
που παραπλανήθηκαν για τις αληθείς ιδιότητες αυτών, θα προχωρήσουμε σε ομαδοποιήσεις
περιπτώσεων αξιώνοντας δικαστικά και εξώδικα το ποσό ως προς το οποίο
ζημιώθηκαν οι κάτοχοί τους.
(δηλαδή i) αν αποδέχτηκαν την πρόταση εξαγοράς τη
διαφορά ανάμεσα στην πρόταση εξαγοράς και τα λεφτά που επένδυσαν,
ii) αν δεν
την αποδέχτηκαν, το ολικό ποσό που επένδυσαν).
